Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Duo Reges: constructio interrete. Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Quo igitur, inquit, modo? Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur. Num igitur utiliorem tibi hunc Triarium putas esse posse, quam si tua sint Puteolis granaria? Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q.

Addidisti ad extremum etiam indoctum fuisse. Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Is es profecto tu. Materiam vero rerum et copiam apud hos exilem, apud illos uberrimam reperiemus. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas? Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris?

At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos; Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer. Et quidem Arcesilas tuus, etsi fuit in disserendo pertinacior, tamen noster fuit; In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es? Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat?

Qui cum cruciaretur non ferendis doloribus, propagabat tamen vitam aucupio, sagittarum ictu configebat tardus celeres, stans volantis, ut apud Accium est, pennarumque contextu corpori tegumenta faciebat.

Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn.
Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata.
Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior;
Nec vero hoc oratione solum, sed multo magis vita et factis et moribus comprobavit.
Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum?
Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas.

Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus,
sequetur ut etiam aequas esse dicamus.

Nam omnia, quae sumenda quaeque legenda aut optanda sunt,
inesse debent in summa bonorum, ut is, qui eam adeptus sit,
nihil praeterea desideret.

Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.
Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur.
Facillimum id quidem est, inquam.
Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers?
At negat Epicurus-hoc enim vestrum lumen estquemquam, qui honeste non vivat, iucunde posse vivere.

Quaerimus enim finem bonorum.: Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum.
Haeret in salebra.: Dicam, inquam, et quidem discendi causa magis, quam quo te aut Epicurum reprehensum velim.
Idem adhuc;: Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare.
Bork: Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit;
Quonam modo?: Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat.
Bork: Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit.